บทที่ ๗ - รวมเรื่องเสียว ชูใจ : ขย่มเด้าท่านเส

                เขานอนหงายแน่นิ่งสงบ สวมบ๊อกเซอร์ตัวเดียวที่โซฟา เสียงลมหายใจระโรยอ่อน แต่ตัวน้องชายเขาแข็งโด่ ชูใจหัวเราะกับอาการของคนหลับสนิทเต็มที่ เหมือนต้องเจอเรื่องเหนื่อยไม่นานมานี้ ชูใจรู้สึกเห็นใจเขา เสียงโทรทัศน์ช่องดังรายงานข่าวยามเช้าเรื่อง การเข้าประทะระหว่างเจ้าหน้าที่และผู้ชุมนุมประท้วง สำนึกต่ออาชีพกระตุ้นให้เธอต้องหัดไปมอง ข่าวรายงานว่า มีผู้บาดเจ็บด้วยอาวุธสงครามชนิดหนึ่ง ซึ่งไม่ได้เกิดจากทั้งสองฝ่าย อาจจะมีผู้ไม่หวังดีต้องการให้เกิดความรุนแรง ชูใจรีบวิ่งไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเอง มีเบอร์โทรศัพท์หลายสายโทรเข้ามาหาเธอ ในตอนที่เธอนอนสลบด้วยฤทธิ์เหล้า เสียงให้สัมภาษณ์จากนายทหารคนหนึ่งต่อนักข่าว เป็นเสียงที่คุ้นเคย เขาเป็นพ่อของแฟนสาวคนปัจจุบันของเธอ ชูใจตัดสินใจแบกแฟนเก่าของเธอไปส่ง พร้อมรีบขับรถตรงไปบ้านท่านเสเทาหวังว่าจะได้ข่าวกลับไป

                ขณะที่ท่านเสเทากลับมาถึงบ้านด้วยอาการเหนื่อยปวดหัวจากเรื่องวุ่นวายของผู้ชุมนุม เธอเข้ามารอท่านเสที่ห้องรับแขกอยู่แล้ว โดยที่ท่านเสไม่ได้คิดสงสัยเลยว่าเธอแอบเป็นนักข่าว ท่านเสเทาคิดเพียงว่าเป็นแค่แฟนสาวของลูกสาวหล่อ ที่นิยมคบสาวสวยๆเก็บไว้เป็นแคตตาล็อกเพื่อความเท่ห์ตามสมัยนิยม เขาสองคนรู้ความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันดีว่าลึกซึ้งถึงขั้นไหน ความสัมพันธ์ซ่อนแอบคือ การเสพสังวาสเสียวฉันชู้สาว ชูใจมักหลอกใช้ความสัมพันธ์ชู้สวาทนี้ในการค้นหาข้อมูลเป็นอย่างดี และมีเรื่องแปลกๆอย่างหนึ่ง เมื่อไรที่ท่านรู้สึกโล่งผ่อนคลายหลังจากแตกเสร็จ เขามักนอนสลบทันทีเหมือนกับเด็กน้อย เวลาละเมอถามอะไรก็มักจะตอบเสมอ ชูใจขอเข้าไปคุยเป็นการส่วนตัวกับเสที่ห้องทำงาน ท่านเสตอบปฏิเสธเนื่องจากวันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน เธอคะยั้นคะยอโดยอ้างเรื่องทะเลาะกับลูกสาวของเสมาบอก พร้อมกับยั่วล่อโดยสวมชุดทำงานขาวบางจนเห็นชั้นใน กระโปรงสั้นถึงเป้า ยามนั่งลงเห็นเกือบถึงแก้มก้น โชว์ขาอ่อนเรียวงานยาวจนถึงบั้นท้าย เธอไม่ได้สวมกางเกงในและพยายามค่อยๆฉีกขาให้เห็นกลีบที่ปกคลุมด้วยทุ่งหญ้าน้อยๆ พลางด้วยถุงน่องบางๆน่าลูบไล้ เลื่อนมาขาอ่อนและถึงกระโปรงค่อยๆจิ้มกลีบเสียวเบาๆ จนสุดท้ายเสก็ต้องตอบตกลง

                อยู่ข้างนอกทำเป็นปากแข็ง พออยู่ในห้องกลับกลายร่างเป็นไอ้หื่น ไม่ทันได้พูดเรื่องของลูกสาว เสกลับเดินเข้ามาหาชูใจ ประกบแก้มหอมจูบ สูดกลิ่นกายของเธอ แขนโอบกอดแนบชิด มือค่อยๆล้วงเข้าไปลูบสัมผัสโหนกนูนภายใต้ถุงน่องบาง เธอสนองตัณหาชายแก่โดยพลัน แกะกระดุมปลดเสื้อทหารของเส ดึงเข็มขัดและถลกกางเกงลงจนถึงรองเท้าคอมแบท บีบลูบไล้ปืนไรเฟิลจนแข็งตัวตุง ดันกางเกงในลายพลางจนเห็นป่าหนามโผล่มาเล็กน้อยน่าชัง ท่านเสพยายามดึงเก้าอี้ทำงานมานั่งในท่าสบาย พร้อมกับบอกกับชูใจว่า “วันนี้ขอเบาๆนะ เหนื่อยไม่อยากออกแรงเยอะ” ชูใจไม่ตอบปากรับคำงัดไรเฟิลมาคลึงด้วยมือเบาๆ รูดขึ้นรูดลงค่อยๆถอดถุงหุ้มปืนออกช้าๆ ใช้ปลายลิ้นแตะเคลือบน้ำลายหล่อลื่นปลายปืน ไล่ไปจนถึงลูกปืนทั้งสองพวง ทั้งกัดทั้งดูดถุงหุ้มลูกปืน ฟันก็คาบดึงเหมือนเคี้ยวหมากฝรั่งสลับทั้งซ้ายขวา มือข้างหนึ่งก็ถูขึ้นถูลงพับๆ จนท่านเสแทบจะเป็นลมล้มพับเพราะทั้งเสียว ทั้งจุก เกร็งขาสั่น มือจับแก้มของชูใจบอกให้เบาๆ เธอทำเหมือนจะตอบรับแต่ก็ลุกขึ้นมา ถลกประโปรงขึ้นขย่ม กลีบลื่นหุ้มด้วยผ้าของถุงน่องเนื้อเนียนค่อยๆถูไถกับไรเฟิลที่เคลือบน้ำมัน เธอโยกสะโพก เหมือนท่านเสเป็นม้าถูกควบคุมด้วยวีระสตรีสาวสวยใจห้าวหาญ ถือปืนไรเฟิลเพียงหนึ่งกระบอกพุงกระโจนเข้าไปหาข้าศึกโดยไม่คิดถึงชีวิตตัวเอง เธอควบม้าไปด้วยความเร็ว เข้าตีข้าศึกทางซ้ายบ้าง ทางขวาบ้างจนข้าศึกเริ่มอากาศขวัญผวา ต้องรวบรวมพลังรวบรวมกำลังพลขึ้นมาใหม่  เธอรีบขย่มเร่งเข้าตีให้ทันก่อนที่ฆ่าศึกจะระดมพลได้ทัน ท่านเสถึงขั้นตัวกระตุกเป็นระยะเพราะทนความเสียดสีเสียวที่รวดเร็วไม่ไหว ตัวเธอเหงื่อชุ่มกาย กลีบที่ห่อหุ้มด้วยถุงน่องเริ่มเปียกแฉะ ไหลเยิ้มเปียกปืนไรเฟิล ถุงน่องเริ่มฉีกขาดจาการเสียดสี ชูใจตัดสินใจตีม้าศึกที่เหมือนจะหมดแรงขึ้นมาฮึดสู้เป็นครั้งสุดท้าย เธอขวบม้าขย่มถูมันอย่างเต็มที่ เร่งโยกสะโพกด้วยความเร็ว มือข้างหนึ่งจับกระบอกปืนไรเฟิลเล็งไว้พร้อมเหนียวไกยิง แต่แล้วม้าเธอก็จะเหมือนหมดแรงล้มลง ท่านเสบอกเธอว่า “จะเสร็จแล้ว” เธอรีบกระโดนจากม้า มือที่จับปืนไรเฟิลเล็งไว้ลั่นขึ้นฟ้า

                ชูใจตกใจที่คราบลูกกระสุนปืนเปราะเลอะหน้าท้องของเสเทาและชุดของเธอ เธอรีบหากระดาษทิชชูมาเช็ดชุดให้เสร็จพร้อมกับหันไปเช็ดให้ท่านเส แต่ท่านเสคราวนี้เล่นนอนหลับฝันละเมอคาเก้าอี้ทำงาน ทุกอย่างเป็นไปตามแผนเธอรีบหยิบกระเป๋า โทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ท่านเส ค้นหาข้อมูลและการติดต่อทุกอย่าง ว่าใครเป็นผู้สั่งยิงอาวุธสงครามลงไปในเหตุการณ์ประท้วง ชูใจหวังว่าข้อมูลนี้น่าจะลงเป็นข่าวหน้าหนึ่ง ช่วยเปิดเผยผู้อยู่เบื้องหลังกระบวนความรุนแรงทั้งหมด และเธอคงจะปิดงานนี้เสียที