ในช่วงเวลาเร่งรีบ หลายๆคนต้องเบื่อกับการแออัดของผู้คนที่รีบเร่งเดินไปทำงาน ทั้งบนทางเท้าหรือแม้กระทั้งเบียดเสียดกันบนรถเมล์ แต่สำหรับมานะมันเป็นเวลาที่มีความสุข เมื่อได้เบียดเสียดแนบชิดกับสาวๆ โดยเฉพาะนักเรียนหรือนักศึกษาที่สวมชุดเครื่องแบบประจำสถาบัน ในบางวันได้รูดสีไปกับกระโปรงพลีทถึงกับอั้นไม่ไหวหลั่งน้ำรักออกมา แต่วันนี้มานะตื่นสายเนื่องจากเมื่อคืนไปดื่มเลี้ยงฉลองรวมรุ่นกับเพื่อนๆ ในโอกาสเลี้ยงส่งเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ได้รับการเกณฑ์ทหาร จึงพลาดโอกาสช่วงเวลาแห่งความสุขประจำ เขาจึงรอโอกาสในตอนเย็นหลังเลิกงานแทน
พอตกเย็นหลังเลิกงาน มานะยืนรอรถเมล์สายบางสายที่คงคลาคล่ำเบียดเน้นด้วยผู้คน เขารอจังหวะตามหลังผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นบนรถเมล์ เมื่อสบโอกาสก็กระเถิบเข้าไปใกล้ๆผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นเธอผมสั้นประบ่า สวมเสื้อยืดขนาดพอดีตัวพร้อมกับใส่เสื้อเชิ้ตทับไว้อีกชั้นหนึ่ง กางเกงสกินนี่พอทำให้เห็นขาเล็กเรียวบาง บั้นทายงอนงาม สะโพกผายกระชับเข้ากับกางเกง รูปร่างสูงโปร่ง คล้ายกับโคลนนิ่งรูปร่างเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลี ในจังหวะยิ่งมีคนพยายามเบียดขึ้นรถเมล์มากเท่าไร ยิ่งทำให้ตัวเขาทั้งสองคนแนบชิดกันมากขึ้น ตอนนี้ลำเล็กๆของมานะก็ค่อยๆขยายตัวพองขับกางเกงสแลค เขาเล็งแท่งลำของตัวเองให้ตรงกับร่องกลางสะโพกของเธอ ค่อยๆสอดแทรกเสียดสีกับกางเกงสกินนี่รัดรูปพร้อมกับจังหวะที่รถค่อยๆเขยื้อนตัวออก เหมือนกับเธอจะรู้ตัวว่ามีแท่งแปลกปลอมอยู่ระหว่างร่องบั้นท้ายของเธอ เธอหันมามองมานะ เขาพยายามทำท่าทางเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงพยายามเบียดขยับตัวไปข้างหน้าให้พ้นตัวของมานะและตรงไปที่ประตูรถเมล์ ขณะที่แท่งลำของเขาชี้โด่ค้างไว้ รถเมล์ก็เบรกจอดให้ผู้หญิงคนนั้นลง ตัวของมานะและลำของเขากระแทกเข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง มานะรีบขอโทษเขา ชายคนนั้นยิ้มและแสดงท่าทางบอกว่าไม่เป็นไร ชายคนนั้นท่าทางล่ำสัน สะอาดสะอ้านดูห่วงใยสุขภาพ สวมเสื้อกล้ามกางเกงวอร์มคล้ายกับกำลังไปออกกำลังกาย ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป มานะคิดในใจว่าด้วยความเป็นลูกผู้ชายเหมือนกันคงมีความรู้สึกคล้ายๆกัน เมื่อต้องเบียดเสียดกับผู้หญิงรูปร่างดีย่อมมีความต้องการ ระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่เหมือนกัน เขาคงไม่ถือสาอะไรมากเมื่อโดนแท่งลำของมานะกระแทกใส่ แต่มานะก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักขณะที่รถเคลื่อนไปข้างหน้าเรื่อยๆ ชายรักสุขภาพก็บิดแขนเข้ามาทางด้านหลัง มือของเขาเข้ามาตรงกับเป้ากางเกงของมานะพอดี มานะตกใจและพยายามถอย แต่ในรถผู้คนกำลังเบียดเสียดแน่นหนาไม่เหลือช่องว่างให้ถอยเลย นิ้วมือของชายรักสุขภาพค่อยๆลูบคลำตรงแท่งลำของมานะเบาๆ เขาพยายามระงับอารมณ์และภาวนาให้น้องชายสงบลง แต่น้องชายของเขาก็เหนือเกินกว่าที่เขาจะควบคุมไว้ การถูกเร้าด้วยมือที่ค่อยๆเบาๆ บีบแนบเน้นบางคราวและผ่อนคลายในบางครั้ง ไปตามจังหวะเครื่องยนต์ดัดแปลงเผาไหม้จากก๊าซเอ็นจีวี เร็วบ้างช้าบ้างบางครั้งก็อยากปล่อยไปตามอารมณ์ของมัน นิ้วมือของชายรักสุขภาพพยายามที่จะรูดซิบล้วงเข้าไปข้างในกางเกง มานะพยายามที่จะปัดป้องแต่มือของเขาข้างหนึ่งโหนรถเมล์มือข้างหนึ่งถือกระเป๋า มานะพยายามยกกระเป๋าเข้ามาปิดตรงเป้า แต่มือที่แข็งแรงทรงพลังเหมือนนักกล้ามก็ดันมันออกมาเสมอ จนแรงมานะสู้ไม่ไหวเหนื่อยล้า ก่อนที่นิ้วมือทรงพลังของชายรักสุขภาพจะรูดซิบลงสำเร็จ พร้อมที่จะล้วงเข้าไปหาน้องชายที่ดูเหมือนจะค้นพบคู่แท้ของมันแล้ว มานะตะโกนออกไปว่า “ช่วยหน่อยครับ ช่วยจอดรถหน่อยครับ” เสียงนี้ทำให้มือของชายรักสุขภาพชะงักไว้ แต่ไม่มีผลสำหรับโชเฟอร์นักขับที่มีจิตใจจดจ่ออยู่กับเส้นถนนหรือแม้กระทั้งกระเป๋ารถเมล์ที่กำลังวุ่นอยู่กับการเช็คผู้โดยสาร และแล้วน้องชายของเขาก็พบกับคู่แท้ สัมผัสที่อ่อนนุ่มของนิ้วมือคล้ายจะรับรู้จังหวะเข้าออกอารมณ์ของมานะดี พาให้ใจของเขาเคลิบเคลิ้มกับแรงกระตุ้น พร้อมที่จะโพยพุ่งเมื่อไรก็ไม่รู้ นิ้วมือของชายรักสุขภาพค่อยๆล้วงลงเข้าไปลึกขึ้น บีบแนบเน้นเสียดสีด้วยความเร็วขึ้น ก่อนจะจุกเน้นกระบอกมานะรวบรวมตั้งสติและตะโกนสุดเสียง “จอด! จอดดด!!! ผมอั้นไม่ไหวแล้วครับ จะออกมาอยู่แล้วครับ” โชเฟอร์เบรกรถทันที พร้อมกับสายตาของผู้คนบนรถเมล์มองมายังมานะ สภาพของเขาในตอนนั้นตัวเกรงหน้าแดง เหงื่อไหลท่วมตัว และซิบที่ยังไม่ได้รูด มานะรีบรูดซิบกางเกงที่ยังตุงอยู่ขึ้น “ผมปวดขี้” มานะพยายามแก้ต่างให้ตัวเอง ผู้คนบนรถเมล์ต่างรีบเขยิบทางให้และเขารีบลงรถเมล์ในขณะนั้นทันที
มานะรีบเดินไปให้ไกลที่สุดจากรถเมล์ พลันคิดถึงความซวยของตัวเองตลอดเวลา เขาหยุดหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบและลงไปนั่งพักเหนื่อยตรงฟุตบาธ ภายในใจพยายามไม่นึกถึงว่าน้องชายของเขาได้เสียกับกล้ามเนื้อมือนุ่มๆสุขภาพดีคนนั้น แต่ก็รู้สึกโชคดีนิดหนึ่งที่น้องชายของเขาไม่ได้ผงาดออกมาดูโลกภายนอกให้คนอื่นได้ชื่นชม
พอตกเย็นหลังเลิกงาน มานะยืนรอรถเมล์สายบางสายที่คงคลาคล่ำเบียดเน้นด้วยผู้คน เขารอจังหวะตามหลังผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นบนรถเมล์ เมื่อสบโอกาสก็กระเถิบเข้าไปใกล้ๆผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นเธอผมสั้นประบ่า สวมเสื้อยืดขนาดพอดีตัวพร้อมกับใส่เสื้อเชิ้ตทับไว้อีกชั้นหนึ่ง กางเกงสกินนี่พอทำให้เห็นขาเล็กเรียวบาง บั้นทายงอนงาม สะโพกผายกระชับเข้ากับกางเกง รูปร่างสูงโปร่ง คล้ายกับโคลนนิ่งรูปร่างเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลี ในจังหวะยิ่งมีคนพยายามเบียดขึ้นรถเมล์มากเท่าไร ยิ่งทำให้ตัวเขาทั้งสองคนแนบชิดกันมากขึ้น ตอนนี้ลำเล็กๆของมานะก็ค่อยๆขยายตัวพองขับกางเกงสแลค เขาเล็งแท่งลำของตัวเองให้ตรงกับร่องกลางสะโพกของเธอ ค่อยๆสอดแทรกเสียดสีกับกางเกงสกินนี่รัดรูปพร้อมกับจังหวะที่รถค่อยๆเขยื้อนตัวออก เหมือนกับเธอจะรู้ตัวว่ามีแท่งแปลกปลอมอยู่ระหว่างร่องบั้นท้ายของเธอ เธอหันมามองมานะ เขาพยายามทำท่าทางเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงพยายามเบียดขยับตัวไปข้างหน้าให้พ้นตัวของมานะและตรงไปที่ประตูรถเมล์ ขณะที่แท่งลำของเขาชี้โด่ค้างไว้ รถเมล์ก็เบรกจอดให้ผู้หญิงคนนั้นลง ตัวของมานะและลำของเขากระแทกเข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง มานะรีบขอโทษเขา ชายคนนั้นยิ้มและแสดงท่าทางบอกว่าไม่เป็นไร ชายคนนั้นท่าทางล่ำสัน สะอาดสะอ้านดูห่วงใยสุขภาพ สวมเสื้อกล้ามกางเกงวอร์มคล้ายกับกำลังไปออกกำลังกาย ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป มานะคิดในใจว่าด้วยความเป็นลูกผู้ชายเหมือนกันคงมีความรู้สึกคล้ายๆกัน เมื่อต้องเบียดเสียดกับผู้หญิงรูปร่างดีย่อมมีความต้องการ ระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่เหมือนกัน เขาคงไม่ถือสาอะไรมากเมื่อโดนแท่งลำของมานะกระแทกใส่ แต่มานะก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักขณะที่รถเคลื่อนไปข้างหน้าเรื่อยๆ ชายรักสุขภาพก็บิดแขนเข้ามาทางด้านหลัง มือของเขาเข้ามาตรงกับเป้ากางเกงของมานะพอดี มานะตกใจและพยายามถอย แต่ในรถผู้คนกำลังเบียดเสียดแน่นหนาไม่เหลือช่องว่างให้ถอยเลย นิ้วมือของชายรักสุขภาพค่อยๆลูบคลำตรงแท่งลำของมานะเบาๆ เขาพยายามระงับอารมณ์และภาวนาให้น้องชายสงบลง แต่น้องชายของเขาก็เหนือเกินกว่าที่เขาจะควบคุมไว้ การถูกเร้าด้วยมือที่ค่อยๆเบาๆ บีบแนบเน้นบางคราวและผ่อนคลายในบางครั้ง ไปตามจังหวะเครื่องยนต์ดัดแปลงเผาไหม้จากก๊าซเอ็นจีวี เร็วบ้างช้าบ้างบางครั้งก็อยากปล่อยไปตามอารมณ์ของมัน นิ้วมือของชายรักสุขภาพพยายามที่จะรูดซิบล้วงเข้าไปข้างในกางเกง มานะพยายามที่จะปัดป้องแต่มือของเขาข้างหนึ่งโหนรถเมล์มือข้างหนึ่งถือกระเป๋า มานะพยายามยกกระเป๋าเข้ามาปิดตรงเป้า แต่มือที่แข็งแรงทรงพลังเหมือนนักกล้ามก็ดันมันออกมาเสมอ จนแรงมานะสู้ไม่ไหวเหนื่อยล้า ก่อนที่นิ้วมือทรงพลังของชายรักสุขภาพจะรูดซิบลงสำเร็จ พร้อมที่จะล้วงเข้าไปหาน้องชายที่ดูเหมือนจะค้นพบคู่แท้ของมันแล้ว มานะตะโกนออกไปว่า “ช่วยหน่อยครับ ช่วยจอดรถหน่อยครับ” เสียงนี้ทำให้มือของชายรักสุขภาพชะงักไว้ แต่ไม่มีผลสำหรับโชเฟอร์นักขับที่มีจิตใจจดจ่ออยู่กับเส้นถนนหรือแม้กระทั้งกระเป๋ารถเมล์ที่กำลังวุ่นอยู่กับการเช็คผู้โดยสาร และแล้วน้องชายของเขาก็พบกับคู่แท้ สัมผัสที่อ่อนนุ่มของนิ้วมือคล้ายจะรับรู้จังหวะเข้าออกอารมณ์ของมานะดี พาให้ใจของเขาเคลิบเคลิ้มกับแรงกระตุ้น พร้อมที่จะโพยพุ่งเมื่อไรก็ไม่รู้ นิ้วมือของชายรักสุขภาพค่อยๆล้วงลงเข้าไปลึกขึ้น บีบแนบเน้นเสียดสีด้วยความเร็วขึ้น ก่อนจะจุกเน้นกระบอกมานะรวบรวมตั้งสติและตะโกนสุดเสียง “จอด! จอดดด!!! ผมอั้นไม่ไหวแล้วครับ จะออกมาอยู่แล้วครับ” โชเฟอร์เบรกรถทันที พร้อมกับสายตาของผู้คนบนรถเมล์มองมายังมานะ สภาพของเขาในตอนนั้นตัวเกรงหน้าแดง เหงื่อไหลท่วมตัว และซิบที่ยังไม่ได้รูด มานะรีบรูดซิบกางเกงที่ยังตุงอยู่ขึ้น “ผมปวดขี้” มานะพยายามแก้ต่างให้ตัวเอง ผู้คนบนรถเมล์ต่างรีบเขยิบทางให้และเขารีบลงรถเมล์ในขณะนั้นทันที
มานะรีบเดินไปให้ไกลที่สุดจากรถเมล์ พลันคิดถึงความซวยของตัวเองตลอดเวลา เขาหยุดหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบและลงไปนั่งพักเหนื่อยตรงฟุตบาธ ภายในใจพยายามไม่นึกถึงว่าน้องชายของเขาได้เสียกับกล้ามเนื้อมือนุ่มๆสุขภาพดีคนนั้น แต่ก็รู้สึกโชคดีนิดหนึ่งที่น้องชายของเขาไม่ได้ผงาดออกมาดูโลกภายนอกให้คนอื่นได้ชื่นชม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น